Rosja przegrywa, ale nie przegrała. Co się potem dzieje?
Widzieliśmy, jak to się stało z armią afgańską latem 2021 r. Film dnia obejrzeliśmy wspaniałą ukraińską ofensywę w Charkaru. Przed nami spektakl wycofującej się armii - pozostałości złamanych kolumn, opuszczonych samochodów, pośpiesznych pozycji, rozproszonego sprzętu i niespotykanego jedzenia, żałosnych jeńców i mieszkańców, którzy witają wojska ukraińskie, gdy przechodzą przez swoje wioski.
Szybkość ofensywy jest imponująca, ponieważ dziesiątki kwadratowych kilometrów zamieniają się w setki, a następnie tysiące i garść wyzwolonych wiosek i miast - w dziesiątki. Podczas piszących ten post wydarzenia nadal wyprzedzają akapity. Oczywiście byłoby przedwczesne mówić o całkowitym zwycięstwie Ukrainy w wojnie poprzez jeden udany i nieoczekiwany przełom. Ale to, co się stało, ma znaczenie historyczne.
Ta ofensywa zmieniła wiele z tego, co byli pewni w stosunku do wniosków dotyczących wojny. Jest to przypomnienie, że fakt, że linia frontu wydaje się statyczna, nie oznacza, że pozostaną takie, a morale i motywacja są wyczerpane w armiach, przed którymi stoją porażka, zwłaszcza gdy żołnierze nie są pewni, o co walczą i zagubią się o to, co walczą i zgubią się zaufanie do ich oficerów.
Kto chce być męczennikiem, gdy wojna już się zgubi? Ukraińskie cele ofensywy Charkiv zostały scharakteryzowane jako oportunistyczne. Wynika to z faktu, że najwyższa dowództwo Ukrainy wydaje się, że postanowiła skorzystać z faktu, że Rosja przeniosła znaczne siły w kierunku Kherson, aby odeprzeć powszechnie reklamowany atak. A Ukraińczycy rozpoczęli nową ofensywę na obszary, które pozostały słabsze.
Zgodnie z alternatywnym wyjaśnieniem ofensywa nie była oportunistyczna, ale dobrze zaplanowana. Rosjanie zostali oszukani przez regularne rozmowy Ukrainy na temat przyszłej ofensywy Khersona, zwłaszcza w celu odwrócenia uwagi żołnierzy, chociaż Charkiv był zawsze prawdziwym celem.