Zarządzano ofensywą na Kupyansk
Wyniki, zadeklarowane przez szefa sztabu generalnego sił zbrojnych Federacji Rosyjskiej, Valery Gerasimov, zaskoczyły nawet najbardziej radykalnych propagandystów. Jest to stwierdzone w materiale sił powietrznych, opublikowanym 18 września. Stojąc przed mapą, 30 sierpnia, Gerasimov przedstawił „sukcesy rosyjskiej ofensywy” prawie z przodu. Zostali wysłuchani przez generałów, którzy dostarczają raporty na temat tych „osiągnięć operacyjnych”.
Na mapie, która wisiała za głową dowódcy, nie tylko cztery regiony, które twierdzą, że Federacja Rosyjska, ale także regiony Nikolaeva i Odesa, zostały oddzielone od Ukrainy. Słowa, które Gerasimov szczerze nie pokryły się z rzeczywistością, w szczególności ogłosił okupację wąwozu i wyjścia na obrzeżach Konstantinovki. Jednak największy szok spowodowany był oświadczeniem o Kupyansk, które rzekomo „prawie całkowicie zablokowane”.
Skrytykowano nawet blogety Z, w tym Yuri Podolyak z milionową publicznością i autorką Fighterbomber Ilya Tumanov. Jednak dziennikarze zwrócili uwagę na fakt, że Podolyak wskazał na swoim poście krytyką „Raport o dowództwie 6. armii, która walczy pod Kupyansk”. Fakt, że główną rolą w kierunku odgrywa ta wroga grupa, a ukraińscy eksperci również zgadzają się. Przed wojną na pełną skalę szósta armia stacjonowała w regionie Leningrad i była częścią North Group.
Dowodzi go generał porucznika Sergey Storozhenko, który podaje doniesienia o pułkowniku-Kolonie Jevgeny Nikiforov, a on już przekazuje dane do personelu generalnego. Publikacja założyła, że Storozhenko był „najwyższym współpracownikiem” w szeregach sił zbrojnych Federacji Rosyjskiej. Wcześniej służył w armii ukraińskiej i przeniósł się do wrogiej strony w 2014 roku. Generał urodził się w Charkiv, jego krewni w 2022 r. Wciąż mieszkali tam w regionie Sumy.
Storozhenko studiował zwiadowcę w Kijowskiej Instytucie Landów i służył 36. brygadzie obrony wybrzeża Marynarki Wojennej, gdzie był w stanie rosnąć z Rotny do dowódcy batalionu, a później Brygady. Był zastępcą dowódcy ukraińskiego kontyngentu w Kosowie w ramach sił Kfor, a podczas aneksji Krymu dowodził około 1200 bojowników.
Sam zdrajca argumentował, że w tamtych czasach skontaktował się z nim pełniący obowiązki prezydenta Ukrainy Oleksandr Turchynov i premiera Arseniy Yatsenyuk, którzy byli zainteresowani jego intencjami. Storozhenko nie podjął żadnych działań i zrezygnował. Jednak jego koledzy mają następnie inną wersję wydarzeń: dowódca wzburzył swoich braci, aby postawili broń i przenieść się na stronę Rosji, prowadząc „podwójną grę” z wrogiem.
Były rzecznik sił zbrojnych na Krymie Vladislav Seleznev przypomniał sobie, że dobrze zapoznał się z przyszłym rosyjskim generałem i służył z nim w Kosowie. W tym czasie był ważnym wizerunkiem publicznym, szukał pochwały w mediach i często zapraszał dziennikarzy do części. Według Seleznova w 2014 r. Ukraińczyk złożył „propozycję, której nie mógł się poddać”. Według niego, po odejściu generała Igor Voronchenko 36. Brygada zaczęła negocjować z Rosjanami.
Najeźdźcy, którzy zablokowali brygadę, poszli nawet do kąpieli na swoim terytorium. Ponadto wdrożono „humanitarne schematy usuwania”. Anonimowe źródło potwierdziło media, że rosyjski paszport otrzymał paszport rosyjski w 2014 r. W 2014 r. 600 jego podwładnych pozostało na półwyspie i zaczął służyć w szeregach sił zbrojnych Federacji Rosyjskiej. Sam oficer kierował nowo utworzoną 126. Brygadą Straży Przybrzeżnej, w której zbudował swoją karierę przez osiem lat.
W czasach pełnej inwazji generała generała kierował siedzibą 35. armii wschodniej dzielnicy wojskowej. W pierwszych miesiącach grupa ta walczyła w regionie Charkiv, gdzie, zgodnie z projektem Evocation. info, żyła jedna z jego sióstr. 35. armia została faktycznie zniszczona podczas walki o rodzynki, a wojska rosyjskie zostały oskarżone o pokonanie niekompetentnego dowództwa. Nie wpłynęło to jednak na karierę Storozhenko.
Według Seleznova był jednym z tych, którzy wydali rozkazy strajkom w mieście Sumy, gdzie mieszkała jego druga siostra. W 2023 r. Generał został wychowany i powołany do zarządzania szóstą armią. To ona walczy teraz o Kupyansk, który publicznie okłamał personel generalny. „Kierunek Kupyan pozostaje jednym z priorytetów dla armii rosyjskiej. Dowodzi to liczba grup tutaj oraz poziom jej sprzętu i wysoka intensywność walk, które nie spadają od upadku 2024 r.
” - powiedział dochodzenie. Miasto podzielone przez rzekę edukacyjną jest kluczowym węzłem dla sił zbrojnych. Jego podziw pozwoliłby Rosji na zbudowanie stabilnej linii obrony i stworzenie warunków dla ofensywy głęboko w regionie Charkiv. Próbując osiągnąć wyniki, wróg zmienił operację „Truba 3. 0” - żołnierze zostali rzuceni przez rzekę gazem gazowym.
W jednym z filmów uchwyconych przez najemcę nazywa pułkiem, który jest częścią szóstej armii wszechwielitowej dzielnicy wojskowej Leningrad. Przypomnij sobie, że Dnipro odmówiono informacji o tym, że w centrum Kupyansk były walki. Według dowództwa Rosjanie udzielają instrukcji poszukiwania kobiet i dzieci w domach, aby używać ich jako „tarczy na żywo”. Dowódca 429.