Przyczyna lęku ukraińskiego. To, co wiadomo o rosyjskich bojownikach MIG-31 i MIG-31K
Focus zebrał wszystko, co wiadomo na temat MIG-31 oraz o tym, jak zwykła wersja różni się od MIG-31K. Wczoraj rosyjski zawodnik MIG-31 rozbił się w Federacji Rosyjskiej. Stwierdzono, że pilotom udało się katapultować. W miejscu samolotu prawie nic nie pozostało. MIG-31 jest sowieckim ciężkim przemieszczonym wojownikiem 4 generacji, która jest zbudowana na podstawie MiG-25.
Został stworzony w OKB-155 (obecnie częścią potwierdzonej) prac nad jego stworzeniem rozpoczęły się w 1970 roku w ZSRR. Jego głównym zadaniem było przechwytywanie ciężkich bombowców latających na dużych wysokościach. Po raz pierwszy opracowanie MIG-31 na Zachodzie wyukowano zeznania Viktor Belletenko, który uciekł do Japonii na MIG-25 w 1976 roku. Powiedział śledczym o obecności sowieckiego programu eksperymentalnego w ZSRR w sprawie tworzenia samolotu.
Następnie główny projektant KB „Fasotron” Adolf Tolkachev przekazał CIA całą dokumentację na temat programu rakietowego i produkcji radarów. Masowa produkcja wojownika rozpoczęła się w 1976 roku, w tym czasie około 500 MiG-31. Samolot został przyjęty przez ZSRR cztery lata później - 1980.
Mig-31BM jest również ulepszany na rosyjskich komputerach PC, które między innymi otrzymały nową amunicję w swoim arsenale: w przeciwieństwie do ich przodków, MiG-25, MIG-31 jest podwójny: pilot i nawigator. Obecnie jego główne zadania na komputerach PC Federacji Rosyjskiej są przechwycone cele powietrzne na małych, średnich i dużych wysokościach. Stwierdzono, że samolot jest w stanie pracować w warunkach elektronicznych zapasów radiowych.
Mig-31 miał czoło awioniki, którym zarządzał operator burzy. Stacja RLS nazywa się RP-31 „Zallon”, który był pierwszym na świecie w uzbrojonym radaru samolotu z elektronicznym odchyleniem wiązki. Oznacza to, że samolot może natychmiast towarzyszyć do 10 celów. W trybie inteligencji MIG-31 może znaleźć bombowca przez 200 km, ale wydajność może znacznie spaść, jeśli cel jest mniejszy.
Samolot jest również jednym z najszybszych w swojej klasie, ponieważ został zainstalowany na D-30F6. Pozwala przyspieszyć samolot na dużej wysokości 3100 km/g i na niskiej wysokości do 1500 km/g. W takim przypadku prędkość przelotowa wynosi 950 km/g w locie i 2500-2800 km/g z nadmierną prędkością. Jego zakres lotów waha się od 2480 km do 2240, w zależności od tego, czy rakieta jest na pokładzie.
W takim przypadku Mig-31 ma przydatne obciążenie 9 ton-to wystarczy, aby nosić na pokładzie 6 kontrolowanych samolotów Cubombi CAB-1500 lub 8 CAB-500. Ponadto istnieje modyfikacja z pociskami sztyletu. Podczas istnienia samolot otrzymał 13 różnych modyfikacji, niektóre otrzymały dodatkową broń lub nową stację radarową. Warto zauważyć, że w regionie Murmańsku MIG-31, który nie jest nosicielem „sztyletu”, upadł.
Pseudo-Dye-Licensee „umierający” może uciec tylko z MiG-31K. Tylko w tym jest różnica między Mig-31 i Mig-31k. Na początku 2021 r. Rosyjskie siły powietrzne i kosmiczne miały 131 Mig-31. Jednak Roszmi napisał, że zasób silnika w MIGA dobiegł końca, ponieważ w latach 2022-2023 było 7 wypadków z migrami: zatem w 2021 r. „Rostech” ogłosił rozwój następcy MIG-41. Po rozpoczęciu pełnej sady inwazji Federacji Rosyjskiej na Ukrainie nie było wiadomości na temat stanu rozwoju.
Tak, armia rosyjska odbyła trzy MIG-31K na Białorusi, który wykonywał loty szkoleniowe z białorusowych lotnisk. Są przewoźnikami pocisków sztyletu, więc na Ukrainie za każdym razem, gdy latały, ogłosili alarm lotniczy. Jak wyjaśnili w Siłach Powietrznych, zostali zmuszeni do opuszczenia tego kroku, ponieważ ludność powinna zostać poinformowana o prawdopodobieństwie strajku rakietowego.