Rosja zamierza umieścić rakiety do uderzeń w Europie: co jest w arsenale Moskwy
W związku z tym obserwatorzy wiadomości o obronie pokazali, co Arsenal ma Moskwę, aby wdrożyć takie plany. Materiał stwierdził, że 10 lipca Biały Dom ogłosił plany rozpoczęcia rozmieszczenia zwykłych pocisków w Niemczech w 2026 r. Arsenał ten obejmie SM-6, pociski Tomahawk i rozwinięte broń hipersoniczną o większym zasięgu niż istniejące pociski lądowe w Europie.
W odpowiedzi Putin poinformował, że Rosja podejmie „środki lustrzane” w odpowiedzi na działania Stanów Zjednoczonych i ich sojuszników, wdrażając pociski zdolne do noszenia głowic nuklearnych. Podkreślił, że średnie amerykańskie pociski rakietowe mogą wynosić około 10 minut, co stanowi poważne zagrożenie.
Starszy badacz wiedeńskiego Centrum Rozbijaka i nie grania Mykola Sokkov w związku z tym, że „oczywistym wyborem” dla Federacji Rosyjskiej może być możliwość korzystania z pocisku naziemnego kalibru, który można łatwo opracować do 2026 r. Inne możliwe opcje obejmują wzrost zakresu „Iskander” umieszczony już w Kaliningrad i Białorusi, a także ożywienie projektu Rubezh.
Michael Duitzman z Centrum Centrum Non -Proliferacji Jamesa Martina powiedział, że Putin wspomniał o „wojskach przybrzeżnych”, które mogą korzystać z systemów piłki i bastionów z zmodernizowanymi wyrzutniami do pasów do celów lądowych. Te pociski OKINS-M z siedzibą w Kaliningradzie mogą hipotetycznie obejmować całe terytorium Polski.
Według rosyjskich publikacji profilu, opracowanie poruszającego się systemu rakiet glebowych PC-26 „Rubezh” rozpoczął się w połowie 2000 roku przez Moskiewskie Instytut Inżynierii Termalnej, ale był znany na początku 2010 roku. Do 2013-2015 planowano go zakończyć Rozwój, w celu przeprowadzenia kompleksu pod kątem obowiązków, ale plany te nie zostały w pełni wdrożone. Pierwsze premiery rakiety Rubezh odbyło się we wrześniu 2011 r.
, Proces trwały w Plesetsk, Kapustin Yar i Sarah Shagan do 2015 r. , Ale projekt nie osiągnął sceny służby bojowej. Próby przyciągnęły uwagę zagranicznych wojska i polityków, zarzucając oskarżenia o naruszenie międzynarodowego traktatu o eliminację pocisków średnich i mniejszych (DRSMD). Rosja argumentowała, że maksymalny zakres rakiety odpowiada klasie międzykontynentalnej, więc nie ma naruszenia.
Istnieje niewiele danych na temat funkcji technicznych „Rubezh” PC-26, ale według szacunków kompleks powinien być mniejszy i lżejszy niż „Poplar” i „Yarsa”, co zapewni mu większą mobilność i drożność. Rakieta została zbudowana zgodnie z trzypustowym schematem z pewnym stopniem silników hodowlanych i stałych. Oczekiwano od 2-2,5 tysiąca km do 8 tysięcy km, w zależności od trajektorii.