Nikt nie jest gotowy na kompromis. Refleksje na temat wojny na Ukrainie
, Że Putin podpisał uznanie republiki ludowej Lugansk i Doniecka, a dodatkowe siły rosyjskie unosiły się we wschodniej Ukrainie. Od końca listopada, kiedy stało się jasne, że Rosja rozpocznie pełną inwazję, pracowałem z kompleksowym poczuciem horroru. Ciągle wspominałem o uczuciu 2014 r. , Kiedy państwo islamskie przejęło Mosul, strzelając setki spokojnych Irakijczyków w rowach lub zerwanie sojuszu Salech z Husami w Jemenie, kiedy naloty i moi przyjaciele zniknęli.
Wiedziałem, że za nim było coś równie okropnego, ale znacznie większego. Focus tłumaczyło artykuł Jacka Wotlinga na temat Federacji Rosyjskiej przeciwko Ukrainie i dalszym wydarzeniom na polach bitew. Wracając z Ukrainy dzień wcześniej, Nick Reynolds i nie byliśmy pewni, jak się rozwijają. Z jednej strony nikt z nas nie wierzył, że Rosjanie mają wystarczającą siłę, aby przejąć i kontrolować miasta Ukrainy w obliczu motywowanego oporu ludowego.
Spodziewaliśmy się przedłużających się, krwawych bitew. W tym samym czasie, podczas ostatniego spotkania w Kijowie, ukraiński generał zapewnił nas, że „z prawdopodobieństwem [nic] nie wydarzy się, trzydzieści procent - że w Donbass nastąpi pewna eskalacja”.
Nikt z nas nie był przekonany, że rząd ukraiński ma siły zdolne do blokowania głównych kierunków ofensywy do Kijowa, jednocześnie oboje oczekiwali na ciosy na amunicję i infrastrukturę kolejową Ukrainy, aby osłabić opór swojej regularnej armii. Jak się okazało, wydarzenia zdarzały się lepiej, niż się spodziewaliśmy. Rosja nie dążyła do infrastruktury logistycznej i preferowanej obrony powietrznej, a nie rezerwatów ukraińskich.
Co więcej, nie mogła poinstruować i przygotować swoich żołnierzy. Trzy istotne dni zamieszania pozwoliły Ukrainie przenieść swoją siłę i zapobiec środowisku Kijowa. Zanim wróciliśmy na Ukrainę w kwietniu, porażka Rosji wydawała się możliwa. Jednak o wiele trudniej jest zapewnić zwycięstwo Ukrainy. Będzie to zależeć od znacznego rozszerzenia zachodniego wsparcia i niezmienionej niekompetencji rosyjskiego wojska. Dziś wciąż jest tak.
Rzeczywiście, w ciągu dziewięciu lat rosyjskiej wojny z Ukrainą nie podeszliśmy do jasnej wizji tego, co się kończy. Niepowodzenia Rosji stworzyły dla zachodnich sojuszników Ukrainy okazją do zakończenia wojny na sprzyjających warunkach. Teraz potrzebują skoordynowanej strategii wojskowej i dyplomatycznej. Wsparcie zostało otrzymane na czas, ponieważ rosyjskie wojsko nie zdało sobie sprawy z ich potencjału.
Niezwykle ważne jest, aby Moskwa nie była w stanie rozpocząć mobilizacji w maju 2022 r. Strajki o długiej artylerii zniszczyły logistykę rosyjską, a Ukrainie udało się przeprowadzić dwie udane operacje ofensywne, odzwierciedlając Kherson i Charkiv na początku zimy. Dzisiaj rosyjskie siły zbrojne są na skraju swoich możliwości: są one słabo wyszkolone i słabo skoordynowane jednostki ze spadkiem spadku.
Ale, jak zawsze jest w wojnie, słabość wroga jest ważna tylko wtedy, gdy masz możliwość wykorzystania go w swoich zainteresowaniach. Ostatnia ofensywa Rosji się spieszyła i okazało się, że było to zbyt mało żołnierzy, aby dokonać poważnych przełomów. Około siedem brygad burzowych pozostało w Lugansk i około czterech na południu.
Bezpośrednie kwestią taktyki, która będzie dyktować przebieg konfliktu do końca roku, dotyczy tego, czy Rosja będzie w stanie zmusić Ukrainę do używania rezerw do odzwierciedlenia jej ataków. Jeśli to się stanie, może negować zdolność Ukrainy do zaczynania ofensywy. Mobilizacja Rosji i niedawno zbudowane struktury obronne oznaczają, że ukraiński manewr ofensywny powinien rozpocząć się od celowego przełomu.
W ten sposób Ukraina potrzebuje jednostek rezerwowych, aby rozwinąć sukces. Jeśli Ukraina nie przejdzie do ofensywy, Rosja najprawdopodobniej będzie nadal wzmacniać swoje pozycje obronne, a to stworzy warunki przedłużonego konfliktu. Jeśli rosyjski przemysł obrony konsoliduje produkcję lub jeśli Chiny zaczną uzupełniać rosyjski sprzęt, wówczas w ciągu roku mogą pojawić się nowe duże jednostki bojowe. Istnieje jednak również korzystniejszy scenariusz.
Jeśli Rosja spędza swoje rezerwy na złożone ataki, podobnie jak węgiel, a Ukraina nie będzie zmuszona do korzystania z rezerw, Kijów będzie mógł rozpocząć operacje ofensywne i zwiększyć tempo wyzwolenia okupowanych terytoriów. W obecności stabilnych kanałów szkolenia personelu i formacji w Europie oraz dostarczania zestawów do batalionów, Ukraina może nadal tworzyć dodatkowe rezerwy dla rozwoju jego sukcesu.
Międzynarodowi partnerzy Ukrainy w dużej mierze określi, który skrypt będzie najbardziej prawdopodobny. Przez całą wojnę oczekiwania polityków zmieniają się między katastrofizmem a euforią. Stworzyło to problem dla analityków, którzy mieli za zadanie dać im bardziej realistyczne spojrzenie na sytuację.
Jeśli w czerwcu niezwykle trudno było przekonać polityków, że zwycięstwo Rosji nie było nieuniknione, to do września nie mniej trudno było ich przekonać, że zwycięstwo Ukrainy nie było tak gwarantowane. Ta sama tendencja wpływa na opinię publiczną na temat wojny.
Na przykład ofensywa Khersona została uznana za porażkę przez kilka dni, chociaż cała logika operacji miała spowodować nieodwracalne straty dla Rosjan, przyciskając ich do Dniepera, nie wyrzucając ich z miasta szturmem.
Te oczekiwania związane z potraktami i upadkami są określone przez strukturę bezpieczeństwa narodowego, która została utworzona w celu reagowania na kryzys, i który jest wygodny w określeniu długoterminowej strategii, ale trudno jest ją wdrożyć w średnim okresie. Dopóki sytuacja nie stanie się kryzysem, pozostaje wystarczająco pilna, aby można go było postawić w ciągu dnia na decyzję o podjęciu decyzji. Dobrym przykładem jest amunicja.
Fakt, że Ukraina wyczerpuje rezerwy amunicji swoich partnerów, był jasny w czerwcu, a analitycy byli zaniepokojeni od samego początku konfliktu. Ale chęć rozszerzenia produkcji amunicji w Europie została naprawdę zintensyfikowana dopiero pod koniec 2022 roku. Tendencja do podejmowania opóźnionej decyzji doprowadziła do zabezpieczenia. Na przykład w sierpniu było jasne, że zima poprawi wojska ukraińskie.
Jednak kluczowe decyzje wśród sojuszników Ukrainy, mające na celu maksymalizację wsparcia ukraińskiego wojska, zostały przyjęte w Ramstin dopiero w styczniu 2023 r. , Które doprowadziły do utraty trzech miesięcy, które można wykorzystać do stworzenia dodatkowych rezerw ukraińskich. Zobowiązanie partnerów Ukrainy w stworzenie warunków pojednania terytorium jest ulgą dla Kijowa.
Wizyta prezydenta Joe Baiden w stolicy Ukraińskiej pokazuje również, że Rosja nadzieje zaludnienia partnerów Ukrainy są nieodpowiednie. Ale po raz kolejny podkreślę, że polityka powinna uznać nie tylko pilną, ale także ważną. Oznacza to, że w tym samym czasie, gdy prace nad zapewnieniem sukcesu Ukrainy na polu bitwy zachodni partnerzy powinni rozwinąć wyraźną pozycję w negocjacjach. Niezależnie od pozycji, powinna być jedyna.
Biorąc pod uwagę istniejące głębokie różnice polityczne, oznacza to, że ciężka praca nad opracowaniem wspólnej pozycji powinna rozpocząć się teraz. Stany to nie tylko byty geograficzne. Są to społeczności osób, które oczekują dobrobytu i bezpieczeństwa. Tak więc, nawet jeśli Ukraina jest w stanie zwrócić okupowane terytoria, wojna niekoniecznie się na tym zakończy. Rosja nadal będzie w stanie produkować rakiety i amunicję beczkową, utrzymując stały rytm uderzeń.
Jej okręty podwodne będą mogły kontynuować blokadę Odessy. Rosyjskie siły powietrzne stale grożą niebo Ukrainy. A rosyjskie usługi specjalne są w stanie kontynuować próbę destabilizacji ukraińskiego społeczeństwa. W rezultacie przestrzeń powietrzna Ukrainy pozostanie w dużej mierze zamknięta. Eksport przez Morze Czarne zostaną zablokowane. Inwestycje w ukraińską gospodarkę pozostaną minimalne z uwagi na wysokie koszty wejścia i stałego zagrożenia strajkami powietrznymi.
Ukraina nie będzie w stanie przejść dalej i, jak poprzednio, będzie zależeć zdecydowanie od swoich międzynarodowych partnerów pod względem przetrwania finansowego. Krótko mówiąc, Rosja może zdecydować, że jeśli nie może zająć Ukrainy, wszystko zostanie pozbawione pokoju.
Ukrywając się w zagrożeniu eskalacji nuklearnej, Moskwa będzie w stanie uniknąć zagrożenia dla swojego terytorium, jednocześnie restrukturyzację jego gospodarki, aby poradzić sobie z konsekwencjami zachodnich sankcji. To tylko jeden przykład tego, jak mogą się rozwijać wydarzenia, ale wiele jego opcji zasługuje na uwagę. Dzisiaj Rosjanie konsekwentnie deklarują swoją determinację do kontynuowania wojny. Nie oferują żadnych warunków oprócz poddania się Ukrainy.
Przeciwnie, międzynarodowi partnerzy Ukrainy zostali skonsolidowani wokół strategii wojskowej, ale nadal pozostają podzieleni na politykę. Określenie udanego kursu na przyszłość jest zarówno maratonem, jak i sprintem, a zatem rozwiązanie tych różnic będzie miało kluczowe znaczenie dla ustalenia Federacji Rosyjskiej na polu bitwy. Bez względu na to, jak zmęczona wojna będzie trwała.