Sankcja jest bardzo ważna. UE powinna iść do końca w kwestii wiz dla Rosjan
Chociaż taki zakaz wydawania wiz jest zgodny z szerszym podejściem UE do sankcji i jest uzasadniony z powodu niespotykanego kryzysu bezpieczeństwa, że Rosja stworzyła wojnę z Ukrainą. W zeszłym tygodniu w UE Day Film omówiono zakaz wydawania wiz. Ostatecznie po prostu rozwiązał umowę o uproszczeniu wizowym z 2007 r. To sprawi, że rosyjskie wejście do UE wolniej, bardziej drogie i trudniejsze, ale nie niemożliwe.
Czy UE powinna kontynuować? Istnieją dobre i złe podejścia do rozwiązania tego problemu. Błędem jest reprezentowanie zakazu wydawania wiz jako „zbiorowej kary” całej populacji Rosji, a zatem niesprawiedliwości z powodu jej istoty. Ale zakaz wydawania wiz nie jest więcej i nie mniej „zbiorowy” w swoim działaniu niż jakakolwiek polityka w całym kraju. Sankcje gospodarcze, nawet te przeciwko określonym sektorom, mają krajowy wpływ na wzrost gospodarczy, dochód i inflację.
Jednak UE wprowadziła siedem pakietów sankcji wobec Rosji, a Wielka Siódemka właśnie zgodziła się na historyczne ograniczenie cen ropy rosyjskiej, które osiągną rosyjski budżet państwowy. Sankcje nie powodują skarg dotyczących „kary zbiorowej”. W rzeczywistości bardziej poprawne jest zastanowienie się nad zakazem wydawania wiz Rosji jako sankcji. Sankcje mają na celu osiągnięcie wyników politycznych ze względu na ograniczenie przepływów gospodarczych ponad granicami.
Początkowe zachodnie sankcje nałożone po inwazji Rosji na Ukrainę w lutym zmniejszyły przepływy towarów, kapitału i technologii do Rosji. Późniejsze sankcje mają na celu ograniczenie przepływów energii z Rosji lub zmianie warunków ich handlu. Zakaz wydawania wiz ograniczyłby przepływy ludzi z Rosji. Zrozumienie zakazu wydawania wiz tylko jako kolejnej sankcji, a nie radykalnie nowej polityki, wyjaśnia pytanie.
Podobnie jak w przypadku jakichkolwiek sankcji, możemy zadać pytanie: czy zmniejszenie przepływu Rosjan w celu osiągnięcia celów politycznych Europy? Większość Rosjan, którzy odwiedzają Europę, to turystów. Przybywają, konsumują i wracają do Rosji, a zatem mają dostęp do towarów i usług, które sankcje europejskie pozbawiają ich we własnym kraju. Z tego punktu widzenia rosyjska turystyka jest luką sankcyjną, która zakończy zakaz wydawania wiz.
Podobnie jak wszystkie sankcje, próby ograniczenia lub zmiany polityki wroga będą wymagały kosztów. W tym przypadku będzie to potężny sygnał dla bogatszych Rosjan, którzy prawdopodobnie odwiedzą Europę i staną się potencjalnym źródłem zmian w Rosji, które są konsekwencjami katastrofalnej wojny rozpoczętej przez ich kraj. To dałoby im inny powód przeciwko niej. W szczególności zakaz wydania wizy uzupełniłby obecne sankcje.
Obecnie Rosjanom trudno jest zarabiać lub inwestować w Europie, nie powinni też być w stanie ich tam wydać. Po inwazji Rosji na Ukrainę znacznie trudniej jest Rosjanom podróżować z powodu niespotykanego zakazu lotów do Europy. Teraz, gdy Rosja popełnia systematyczne zbrodnie wojenne na okupowanym terytorium, następny logiczny krok uniemożliwi Rosjanom cieszenie się kontynentem, że ich rodacy rabują. Zakaz wydawania wiz jest również wydarzeniem bezpieczeństwa.
Niektórzy rosyjscy „turyści” od dawna stanowią zagrożenie dla krajów, które je akceptują. Oficerowie GRU, którzy zatruli Sergii i Yulii Skripalov substancją nerwową w 2018 r. , Prawdopodobnie odwiedzili Salisbury, aby podziwiać iglicę katedry.
Ponieważ masowe odniesienia z ambasad Rosji w Europie podważyły możliwości rozpoznania pod okładką dyplomatyczną, zachęta do korzystania z turystyki w tym celu jest obecnie większa niż kiedykolwiek i stanowi poważny problem dla wewnętrznej zachodniej kontrwywiadu. Rosja otwarcie uważa się za kraj, który jest w stanie wojny z Zachodem. Walczące partie nie pozwalają obywatelom wroga państwa na swobodne wędrówki na swoim terytorium.
Trzy argumenty są przedstawiane przeciwko zakazowi wydawania wiz. Po pierwsze, niektórzy twierdzą, że kontakty między ludźmi pozostały ważne nawet w czasie wojny, ponieważ Rosjanie są wprowadzani do „alternatywnego systemu i perspektyw”. Jednak miliony rosyjskich turystów, którzy odwiedzili Europę w ciągu ostatnich dwóch dekad, nie uniemożliwiły ich przytłaczającej liczby w celu wsparcia rosyjskiej inwazji.
Nie zapobiegło to zapoznaniu się z samą Ukrainą poprzez rodzinne i przyjazne więzi. Zmiana przez handel nie działała: nie będzie żadnych zmian z powodu konsumpcji i wolności. Niektórzy, na przykład, były przewodniczący konferencji w Monachium na temat Wolfgang Ishinger, zasugerował kompromis, zgodnie z którym kandydaci na wizę rosyjską powinni podpisać oświadczenie o nieporozumieniu z wojną. Ten bezsensowny gest nic nie udowodni i nikogo nie zmieni.
Oraz w Rosji, w społeczeństwie, przez wieki impregnowane cyniczną hipokryzją i uciekając się do biurokratycznych procedur, będą one traktowane z pogardą. Drugim argumentem przeciwko zakazie wydawania wiz jest to, że pozwoli Kremlinowi przedstawić Europę z wrogim wobec zwykłych Rosjan. To fałszywe niezadowolenie z Russophobii było głównym produktem oficjalnej propagandy od 2014 roku.
Kreml nie traci okazji, w tym obecnych sankcji, aby rozpalić ten mit i wytwarzać innych w razie potrzeby. Nie ma szczególnego powodu, aby sądzić, że zakaz wydania wizy znacznie zwiększy jego zdolność do tego. Wreszcie, niektórzy twierdzą, że zakaz wizu narusza obowiązek wobec tych, którzy są prześladowani w Rosji. To jest uzasadniony problem. Wydarzenie zawsze witało tych, którzy uciekli z reżimu radzieckiego i powinni powitać tych, którzy uciekają od jego następcy.
Większość z nich może przyciągnąć sąsiadów, którzy nie są włączeni do UE, ale istnieją dowody etyczne na rzecz umożliwienia im wejścia do UE i praktyczne, aby pomóc im zorganizować opozycję reżimu bezpieczeństwa Putina. Narażać się na anatemę każdego rosyjskiego, niezależnie od jego przekonań i wartości, efekt przeciwny do zamierzonego i niepoprawnego.
Dlatego zadaniem politycznym jest opracowanie wyjątków od zakazu wizowego, które spełniają interesy i wartości europejskie. Mogą one obejmować indywidualne względy edukacyjne i humanitarne, a także obowiązki wynikające z międzynarodowego prawa azylowego. Części operacyjne powinny być przetwarzane, ale podstawowa zasada jest jasna. W przeciwnym razie argumenty przeciwko zakazowi są nieprzekonujące.
W każdym razie są one w równym stopniu stosowane do kompromisowej pozycji UE w sprawie odmowy umowy o uproszczeniu wizy. Ma to wszystkie wady, ale nie ma korzyści z szerszego zakazu wydawania wiz. Ten zakaz byłby bardziej prawdopodobny, że pogorszyłoby stosunki Europy z Rosją, co odzwierciedla niespotykany kryzys bezpieczeństwa na kontynencie.