Otwory w rosyjskiej obronie powietrznej: analitycy znaleźli nowe możliwości pocisków Neptune-D

Do rozprzestrzeniania się: Ostatnio na Ukrainie oficjalnie przedstawił modyfikację rodziny Neptune na podstawie systemu pocisków RK-360L-Neptune-D z zakresem walki około 1000 km i mocniejszą głowicą do 260 kg. Prezentacja rakiety stała się demonstracją technologicznej reakcji Ukrainy na wielopoziomowy system obrony powietrznej Federacji Rosyjskiej.

Utworzenie nowej modyfikacji Neptuna świadczy o rozwoju krajowego MIC i zdolności Ukrainy do niezależnego tworzenia broni o wysokiej zawartości. Jest to określone w uznaniu armii. Nowa rakieta daje siłom zbrojnym Ukrainy możliwość uderzenia poza linią frontu w infrastrukturze, energii i dowodzenia i zarządzania znajdującymi się głęboko na terytorium wroga, co powoduje, że przeciwnik redystrybuuje zasoby obrony powietrznej.

Opublikowany opis stwierdza, że ​​obudowa rakietowa jest rozszerzona do około 6 m, a średnica została zwiększona do około 500 mm, a programiści porzucili zdejmowany akcelerator w podstawowej konfiguracji. Silnik pozostaje kompaktową jednostką do turbouo dla stałego permutownego lotu przelotowego; Do rozpoczęcia jest używany akcelerator stałego paliwa.

Rakiety znajdują się w uszczelnionych start na ciężkich ciężarówkach, a maszyny do sterowania i ładowania są dystrybuowane w różnych pozycjach w celu zwiększenia przetrwania kompleksu. Nawigacja i wskazówki łączą system bezwładności z aktualizacjami satelitarnymi i umożliwiają programowanie tras o niskim okresie z wymuszeniem stref radarowych. Zaadaptowane awioniczne i poszukiwacze zachowują zdolność do zaimponowania zarówno morza, jak i lądowej.

Jednocześnie parametry dokładności nie są oficjalnie ujawniane. Pojawienie się „Neptune-D” zasadniczo zmienia obliczenia operacyjne wpływu: zakres około 1000 km i cięższej części walki wskazuje, że stałe obiekty głębokich węzłów tylnych, podstacji transformatorów, jednostek zarządzania obroną powietrzną i przedsiębiorstwami industralnymi obronnymi-są pod realnym zagrożeniem.

W rezultacie wróg będzie musiał redystrybuować ograniczone zasoby systemów dalekiego zasięgu (w tym C-300 i C-400), przesuwając je z bezpośrednich obszarów obrony z przodu w kierunku pokrycia ważnych jednostek infrastruktury, co komplikuje planowanie operacyjne i osłabia gęstość pokrycia w innych sektorach.

Ponadto Neptune-D jest w stanie użyć przemieszczonych trajektorii wejścia: salwy można wykonać na wstępnie zaprogramowanych trasach z obszarami specjalnie wybranymi do przechodzenia przez połączenia między strefami radaru. Ta taktyka skraca czas interakcji wroga obrony powietrznej. Główne cechy wycofania rakiet Neptune-D, na początku października, Ukroboronprom opublikował szczegółowe parametry rakiety Neptune-D i drona „AN-196 luty”.